28 / Mr. 3 2024 Een sjofel geklede man, met mondkapje op en een stapel documenten in zijn hand neemt plaats op een stoel tegenover strafrechter Yael Bours. In de kleine zittingszaal in het gebouw van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zijn verder aanwezig de officier van justitie, de griffier, de advocaat van de man, een tolk en twee journalisten van de lokale media. Dit is een zogenoemde Hato-zitting – vernoemd naar de luchthaven van Curaçao, en verwijst naar de smokkel van drugs, veelal naar Nederland, die daar met regelmaat plaatsvindt. De zitting is in het Nederlands, wat de verdachte niet machtig is. De tolk helpt bij het vertalen naar het Papiaments. Deze man is niet betrapt op Hato, maar bij een postkantoor in Willemstad. Een ‘vreemde’ had hem gevraagd een pakketje te versturen. Onduidelijk blijft of de man daarvoor geld heeft gekregen. Op het postkantoor sloeg een drugshond aan; in de doos bleken twee ‘kaarsen’ te zitten die waren vervaardigd van een pasta van 451 gram cocaïne. De man wist niet wat hij zou gaan verzenden, beweert hij. Ook al is het pakketje de grens niet overgegaan, toch wordt hem tenlastegelegd drugs te hebben uitgevoerd – dat is juridisch zo bepaald. Strafrechter Bours veroordeelt de man daar dan ook voor. Hij had de plicht te onderzoeken wat in het pakket zat, omdat iedereen op z’n klompen kan aanvoelen dat de situatie niet in de haak was. Dat heeft de man nagelaten, dus is sprake van voorwaardelijk opzet. De richtlijnen schrijven dan voor: 24 maanden gevangenisstraf, waarvan twaalf voorwaardelijk. De documenten die de man vasthoudt zijn doktersverklaringen en schuldbekentenissen. Hij leeft van de ‘onderstand’ (zo heet de bijstand in Curaçao), kan z’n nutsrekeningen al niet betalen en heeft een slechte gezondheid. Een gevangenisstraf kan de man niet aan, een taakstraf ook niet. Conform de eis (een voorwaardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van drie jaar) mag de man gaan. Twee keer per maand houden de strafrechters van het Gerecht in eerste aanleg van Curaçao dergelijke Hato-zittingen. Als de man met het mondkapje weg is, begint meteen de volgende zaak. De verdachte komt niet opdagen, er wordt verstek verleend. Deze man had vijf pakken hennep (totaal 1535 gram) op zijn lichaam geplakt en werd op Hato bij het inchecken aangehouden. De straf die op softdrugs staat is de helft van die op harddrugs. Deze man moet twaalf maanden de gevangenis in. In de wachtruimte naast de zittingszaal wachten nog meer verdachten op hun zaak, strafrechter Bours is er deze middag druk mee. 21 TRAPTREDEN Op Curaçao gaan procespartijen en verdachten niet naar de rechtbank, ze beklimmen de ‘21 traptreden’. Dat verwijst naar het voormalige stadhuis aan het Wilhelminaplein in het centrum van hoofdstad Willemstad. Een monumentaal pand uit 1851 dat op de Unesco-lijst staat, met twee parallelle trappen (met 21 treden) waar het Hof tot voor vier jaar de ruimte deelde met de Staten, oftewel het parlement. De Statenleden zitten er nog steeds, het Hof is verhuisd omdat de airconditioning niet meer goed functioneerde (het is op Curaçao overdag bijna altijd tegen de 30 graden) en de schimmel op de muren en in het plafond het werken onmogelijk maakte. Het deel waar het rechtspraak Van links naar rechts: president Mauritsz de Kort en rechters Nicole Martinez, Sigmar Carmelia en Maite de Haseth
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=