Mr.

MR. 6 2024 / 11 nieuws Arthur Hartkamp, voormalig procureur-generaal bij de Hoge Raad, schreef tien sonnetten over arbitrage. Dit ter gelegenheid van de 75e verjaardag van het Nederlands Arbitrage Instituut. “Mijn leukste zaak was pas na vier jaar klaar / Drie tussenvonnissen en bifurcatie / twee document requests en veel stagnatie / wegens gesanctioneerde handelswaar.” Zo begint een van de sonnetten van de hand van Arthur Hartkamp, die onlangs op de website van het NAI werden gepubliceerd. Hartkamp trad nadat hij was gestopt bij het parket van de Hoge Raad regelmatig op als arbiter. In de gedichten gaat hij in op het werk als arbiter en schrijft hij onder meer over zijn eerste, zijn leukste en zijn mooiste arbitragezaak. Sommige sonnetten zijn voorzien van noten. LIEFDE VOOR POËZIE Dat Hartkamp een voorliefde heeft voor poëzie in het algemeen, en de sonnet als dichtvorm in het bijzonder, is geen geheim. De voormalig procureur-generaal bij de Hoge Raad en hoogleraar privaatrecht in ruste vertelde in een interview met Mr. begin 2014 al dat hij het schrijven en vertalen van sonnetten als welkome afwisseling zag van het schrijven van vonnissen en rechtswetenschappelijke artikelen. “Ik schrijf af en toe een gedicht”, zo vertelde Hartkamp destijds. “En dan het liefst een sonnet. Dan moet je je aan een vaste vorm houden en moet je ergens naartoe werken. Als ik daarmee bezig ben, ben ik helemaal gelukkig.” Uit een enquête van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak blijkt dat steeds meer rechters uitkijken naar een andere werkomgeving. De NVvR vroeg haar achterban in de enquête naar hun loopbaanverwachtingen. Meer dan 1.100 rechters en officieren reageerden. Hoewel een groot deel van de respondenten aangeeft hun hele werkzame leven bij de rechterlijke macht te willen blijven werken, is volgens de NVvR “een verontrustend aantal magistraten daar veel minder zeker van”. Meer dan negen procent van degenen die de enquête invulden meldt plannen te hebben om binnen vijf jaar de rechterlijke macht te verlaten, twijfelaars niet meegerekend. Omgerekend naar de totale rechterlijke macht gaat dit om zo’n 75 officieren en 250 rechters, bovenop degenen die met pensioen gaan. WERKDRUK NVvR-voorztter Marc Fierstra ziet hierin een dringende oproep aan parketten en gerechten om meer te investeren in goed werkgeverschap. Zo geven veel rechters en officieren al langer aan dat werkdruk voor hen een zeer negatieve factor is. Fierstra: “Als de werkorganisaties erin slagen de werkdruk écht aan te pakken, zullen hopelijk meer collega’s in de toekomst dit mooie werk willen blijven doen.” ARBITRAGESONNETTEN EEN OP DE TIEN MAGISTRATEN WIL VOORTIJDIG STOPPEN ‘SOCIAAL NOTARIAAT VOOR BETERE TOEGANG NOTARIËLE DIENSTEN’ of schuldhulpverleners om de drempel voor mensen met beperkte financiële middelen om naar de notaris te gaan te verlagen. GEFINANCIERDE RECHTSBIJSTAND De onderzoekers komen ook met een andere suggestie: de oprichting van een sociaal notariaat. Daar kunnen notarissen “tegen gereduceerde tarieven diensten aanbieden aan mensen met beperkte middelen”, vergelijkbaar met de sociale advocatuur. Om dat te financieren, zouden notariële diensten kunnen worden opgenomen in het stelsel voor gefinancierde rechtsbijstand, zo werken de onderzoekers hun suggestie verder uit. De sociaal notaris is overigens geen geheel nieuw idee. Toenmalig minister Weerwind voor Rechtsbescherming onderzocht de mogelijkheden tot oprichting van het sociaal notariaat al in 2023, en in de praktijk zijn er al notarissen die voor mensen met weinig geld maatwerk proberen te leveren. De oprichting van een sociaal notariaat, vergelijkbaar met de sociale advocatuur, kan een mogelijkheid zijn om de toegang tot de notaris voor financieel kwetsbare mensen te verbeteren. Onderzoekers van de Radboud Universiteit bekeken in opdracht van het WODC de toegankelijkheid van het notariaat. Ze concluderen dat er op verschillende rechtsgebieden knelpunten bestaan voor mensen met een smalle beurs. Vooral in het familievermogensrecht zien zij dat mensen “afhaken of überhaupt geen contact opnemen met notarissen” (bijvoorbeeld bij het afwikkelen van nalatenschappen of het laten opstellen van (levens)testamenten). De belangrijkste reden daarvoor zijn de hoge kosten die daarmee gemoeid zijn. Maar er kunnen ook andere redenen zijn waarom mensen niet naar de notaris gaan terwijl dat wel nuttig zou kunnen zijn. De onderzoekers noemen onder meer de (on)begrijpelijkheid van notariële stukken, de fysieke toegankelijkheid voor mensen met een beperking en de “chique uitstraling van kantoren”. Het onderzoek sluit af met enkele suggesties voor verbeteringen. Zo wordt gewezen op de mogelijkheid tot intensievere samenwerking met hulpverleners zoals het Juridisch Loket

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=