MR. 1 2025 / 37 gouden peer cassatiepraktijk. Daar stond in: ‘Geld mag nooit een reden zijn om af te zien van cassatie.’ Ik geloof dat nog steeds. In de cassatiepraktijk moet de tariefstelling maatwerk zijn. En soms is dat een toevoegingsvergoeding of pro bono.” Zo trad Sagel eens op voor een zzp’er die een been had verloren bij een bedrijfsongeval. Ziet het beschermingsregime van de werkgever ook op hem? Nee, zei het gerechtshof Arnhem. Maar de Hoge Raad gaf de zzp’er gelijk, zodat hij uiteindelijk toch een schadevergoeding kreeg. En veel andere zzp’ers de bescherming van de gunstige regeling voor werkgeversaansprakelijkheid. FOCUS De lijst spraakmakende zaken van Sagel is lang. Hij trad bijvoorbeeld in cassatie op voor de FNV in twee procedures waarin werd bepaald dat de arbeidsrelatie van Deliveroo-bezorgers moet worden gekwalificeerd als een arbeidsovereenkomst en dat Deliveroo de cao beroepsvervoer moest toepassen. Talloze individuele en collectieve arbeidszaken deed hij. Vaak voor grote ondernemingen. Sagel: “Het is tegenwoordig bijna bon ton om de Zuidas-advocatuur te bashen. Zo’n Rutger Bregman die roept dat op de Zuidas zinloos werk wordt gedaan: dat is ongenuanceerd en daar doe je veel mensen tekort mee. In de eerste plaats is er niks mis mee om grote bedrijven bij te staan. Een sterk bedrijfsleven is in het belang van ons allemaal, ook vanuit oogpunt van werkgelegenheid. Het bedrijfsleven is de backbone van de economie. En dat de advisering erop gericht is regels voor bedrijven te omzeilen, herken ik persoonlijk ook niet. Eerder het tegendeel; het gaat erom bedrijven te helpen om te opereren binnen de begrenzingen van dat steeds complexere regelkader.” Toch is Sagel ook kritisch op de toenemende focus op geld verdienen: “Toen ik bij De Brauw begon, werd succes nog niet primair gemeten in termen van financial performance, maar meer in termen van legal brilliance. Dat is wel aan erosie onderhevig geweest.” PROMOTIE In 2013 promoveerde Sagel en daarna werd hij een dag per week hoogleraar in Leiden. “De wens te promoveren stond al langer op mijn lijstje. Mijn beide ouders zijn gepromoveerd en ik voelde wel die wetenschappelijke interesse. Ik was net partner en had een beoordelingsgesprek met Martijn Snoep, toen bestuursvoorzitter. Binnen vijf minuten, voordat ik mijn promotiewens ooit zelf had genoemd, begon Martijn erover. “We zouden het fijn vinden als je gaat promoveren, en we stellen je drie maanden vrij van werk.” Geweldig. Martijn zag de kracht van de verschillende kantoorgenoten heel goed en wist dat juist als je die verscheidenheid koestert, het geheel meer is dan de som der delen. VAN DE JURY Achttien jaar geleden (in januari 2007) begon Mr. aan een serie artikelen die uiteindelijk drie jaargangen zou beslaan: de verkiezing van de Gouden Peer, voor de beste jurist op in totaal dertig rechtsgebieden. Inmiddels zijn we bijna een generatie verder, dus we durven een nieuwe serie wel aan. Of die ook weer zoveel rechtsgebieden zal tellen weten we nog niet, maar de ambitie is er zeker. Het bijzondere van de Gouden Peer is dat deze wordt verkozen door zijn of haar peers: de meest vooraanstaande juristen op het rechtsgebied dat aan de beurt is. Dat lijstje wordt in concept door de redactie samengesteld. En krijgt vervolgens een peer review door enkele zekere peers. Maar we leggen het ook voor aan juridische uitgevers en vertegenwoordigers van specialisatieverenigingen. De lijst telt meestal zo’n twintig peers en in al die jaren is het nooit voortgekomen dat er iemand ontbrak of werd gemist. Destijds begonnen we met enige schroom aan deze serie. Was de juridische wereld niet al goed voorzien van prijzen en lijstjes? Toch durfden we het aan. Aanvankelijk met tien rechtsgebieden, maar – aangemoedigd door het succes – werden uiteindelijk dertig Gouden Peren uitgereikt. Bij verreweg de meeste van de winnaars neemt de Gouden Peer een prominente plek in op werk- of studeerkamer. Zonder uitzondering toonden de Gouden Peren zich namelijk blij verrast door hun verkiezing. Zoals Stefan Sagel stelt in bijgaand artikel: “Ik ben niet zo van de lijstjes en de prijzen, maar dit vind ik echt leuk. Omdat mijn peers hebben gestemd. Dat betekent wel wat voor mij.” Destijds hadden we bij elk rechtsgebied ook een Gouden Stoofpeer. Een wat kleiner uitgevallen peertje dat werd uitgereikt aan de meest veelbelovende jurist op het betreffende rechtsgebied. Dat doen we dit keer niet meer. Bij de peers van destijds bleek te vaak weinig unanimiteit te bestaan over wie deze eer zou toekomen. De wijze van samenstelling van de lijst van peers is dus ongewijzigd gebleven, de stemprocedure is wel veranderd. Toen ging alles per post en kon alleen schriftelijk worden gereageerd. Nu gaat het elektronisch. Net als toen garanderen we alle peers volledige vertrouwelijkheid bij de stemming. De jury (bestaande uit mezelf) ziet alles. Zelf als een peer op zichzelf stemt. Dat is namelijk niet verboden. Het kan immers dat iemand zichzelf de beste vindt. Maar dat zien we vrijwel nooit gebeuren. Over de representativiteit van de uitslag hoeft niemand zich zorgen te maken. We noteren onveranderd Noord-Koreaanse percentages. Ten slotte: de Gouden Peer – die volgens sommigen meer lijkt op een appel, maar dat terzijde – is om budgettaire redenen gemaakt van brons en weegt (inclusief sokkel) ongeveer een kilo. Het ontwerp is van Frank van Hooft. Dan nu over de eerste aflevering van dit jaar. Net als achttien jaar geleden beginnen we met arbeidsrecht. Toen gewonnen door toenmalig advocaat en later minister Ferdinand Grapperhaus. De huidige winnaar Stefan Sagel past goed in het winnaarsprofiel: middelbaar, man, hoogleraar en advocaat. In de vorige serie domineerden de hooggeleerde mannen. Slechts één keer won een vrouw. Dat zal waarschijnlijk dit keer anders worden. In de lijst met de peers van deze aflevering zijn bijvoorbeeld al 10 van de 25 genomineerden vrouw. Namens de jury, Michiel van Kleef (hoofdredacteur)
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=