38 / Mr. 3 2025 gouden peer bewind en mentorschap zijn in strijd met de mensenrechten. Want het VNVerdrag voor mensen met een handicap zegt dat je het vermogen om juridisch te handelen niet mag aantasten. Mensenrechten vragen van ons om mensen te helpen bij het nemen van beslissingen, zodat ze zelf blijven participeren. Ik zit in het onderzoeksconsortium Stride, (onderSTeuning & bescheRmIng van ouDEre personen, red.), met wetenschappers uit allerlei disciplines van verschillende universiteiten en beroepsbeoefenaren als artsen en notarissen. Er komen steeds meer ouderen die juridische, feitelijke en medische zorg nodig hebben. Een enorme maatschappelijke uitdaging, en we zitten nog maar aan het begin van de vergrijzingsgolf. Ook hier speelt trouwens die genderproblematiek, want wie doen het merendeel van de onbetaalde zorg voor ouderen? Juist.” Familierecht is een fascinerend rechtsgebied omdat … “het over mensen gaat, en niet in de eerste plaats over geld. En over fundamentele vragen in het leven: kun je je kind zien? Kom je na je scheiding in de bijstand terecht? Word je handelingsonbekwaam als je oud bent en niet meer goed kunt beslissen? Elk mens heeft van de wieg tot het graf met familierecht te maken. Het raakt iedereen, dus het is van grote betekenis. Dat is er mooi aan. Een derde van alle zaken op rechtbankniveau is een familiezaak. Bovendien is het een van de meest dynamische rechtsgebieden, want het verandert mee met de maatschappij. Als wetenschapper kun je dus voortdurend bijdragen aan oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. Het verveelt me nooit. Ik kan zo tien dingen bedenken die ik zou willen uitzoeken, of uitgezocht zou willen zien.” Mijn finest hour tot nog toe is … “het gesprek dat ik voerde met de commissie die een onderzoeksevaluatie deed van ons onderzoek binnen Utrecht Centre for European Research into Family Law, UCERF. Elke zes jaar wordt het onderzoek van de hele faculteit geëvalueerd. Ik kon de commissie uitleggen waarom ons werk zo belangrijk en mooi is. Het was in september 2022, en het spande erom of het zou lukken. Want ik heb leukemie gehad en had toen een stamceltransplantatie ondergaan. Heel risicovol, nog eens extra omdat het coronatijd was. Tijdens mijn ziekte ben ik zoveel mogelijk blijven werken. Ik was er slecht aan toe. Dat ik dat gesprek zelf kon voeren, weliswaar online, heeft mij veel gedaan. Ik was er nog. Dat had ook anders gekund. En ik was in staat de groep te vertegenwoordigen. Een belangrijk moment in mijn leven. We kwamen trouwens heel goed uit dat onderzoek.” De laatste keer dat ik thuis enthousiast over mijn vakgebied vertelde … “ging over een recente conferentie van het grootste familierechtnetwerk in Europa, waar onderzoekers van alle Europese landen samenkomen. FL-EUR heet
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=