MR. 4 2025 / 23 interview WIE IS PAUL TJIAM? Paul Tjiam (Delft, 1 september 1981) haalde in mei 1999 zijn gymnasiumdiploma en ging in september 1999 naar het Amsterdam Fashion Institute waar hij zijn propedeuse haalde. Hij werkte van september 2000 tot april 2001 als vrijwilliger in een weeshuis in Indonesië. Tjiam begon in 2001 met de studie sociologie aan de Erasmus Universiteit (ter voorbereiding op criminologie). Aan dezelfde universiteit begon hij in 2002 met algemene cultuurwetenschappen en in 2003 met rechten. Voor alle drie haalde hij zijn bachelor. Daarna haalde masterdiploma’s in criminologie (2006), algemene cultuurwetenschappen (2006) en Nederlands recht (2009), de laatste twee cum laude. In augustus 2009 startte Tjiam als advocaat bij De Brauw Blackstone Westbroek. Tijdens een sabbatical in 2014 maakte hij een reis naar onder meer Irak. In 2015 stapte Tjiam over naar Simmons & Simmons, waar hij in 2019 partner werd. Door zijn informele kleding is Tjiam een opvallende verschijning binnen de zakelijke advocatuur. Hij draagt bijna altijd een spijkerbroek, een T-shirt en sneakers. “Ik loop erbij zoals ik in de stad zou lopen”, licht hij toe. “Ik doe gewoon wat ik fijn vind. Ik vind een overhemd niet prettig, nette schoenen niet en een pak ook niet.” De soms gefronste wenkbrauwen van medepartners neemt hij voor lief. “Maar als klanten het waarderen als ik een pak aan heb, trek ik een pak aan.” Paul Tjiam woont samen met zijn vriendin en twee katten in Zandvoort. niet altijd volgens het boekje werkten, met verzonnen rapporten met stempels erop van gerenommeerde bedrijven en personen. Er zijn veel tuchtzaken tegen Sanderinks advocaten geweest, ze hebben forse maatregelen opgelegd gekregen. Het probleem is alleen dat die maatregelen pas worden opgelegd als er een uitspraak is, en dat kan een jaar duren.” Wat het voor Van Egten ook moeilijk maakte: “We wisten dat Sanderink en Rian van Rijbroek het op een ongezonde manier op mijn cliënt hadden gemunt, ze zijn geobsedeerd om haar kapot te maken. Je hebt vaak genoeg rechtszaken waarbij van twee kanten dingetjes zijn gebeurd, maar dat geldt niet bij Brigitte van Egten: die is compleet onschuldig. We hadden in de rechtszaal soms geen idee welke kant het op zou gaan. Mijn angst: dadelijk is er een rechter die de liegende advocaten gaat geloven. We wisten: als we verliezen maken ze ons meteen af. Er stond zoveel op het spel, er werd zoveel gelogen. Gelukkig won ik alles, de beschuldigingen werden steeds gekker. Dat vinden journalisten leuk, dus er was veel media-aandacht. Zelfs Arjen Lubach had er een item over.” Voor u persoonlijk was de zaak ook ingrijpend, met al die tuchtklachten die tegen u werden ingediend. “Ja, daar heb ik enorm wakker van gelegen. De eerste drie tuchtklachten werden in één keer ingediend. Die had de wederpartij ook naar het bestuur van Simmons & Simmons in Nederland en in Engeland gestuurd, om mij onder druk te zetten. Ik voelde me verschrikkelijk, had nog nooit een tuchtklacht gekregen. Ze hadden de klachten daarna naar de Quote gestuurd. Die hebben een bericht gepubliceerd ‘op zijn Quotes’, met de tekst dat een tuchtklacht kan leiden tot schrapping van het tableau. Waarop allemaal vrienden belden: ‘Paul, gaat het wel goed met je?’ Nou nee. Tijdens een wandeling kreeg ik ineens een telefoontje van de hoogste Engelse baas. Ik heb uitgelegd dat de klachten volledig uit zijn verband gerukt waren, maar als je ze in eerste instantie leest, denk je ‘Nou nou, die Paul Tjiam doet iets niet goed.’ De pijn die ik toen voelde…toen besloot ik keihard terug te vechten. Ze kunnen het krijgen, en ze hebben het allemaal gekregen.” Is uw kantoor altijd achter u blijven staan? “Ik heb veel geluk gehad met de Nederlandse partners van het Dispute Resolution-team. Die zijn altijd achter me blijven staan, en daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor. Ik wist dat er ook partners waren die helemaal niet happy waren met deze zaak. Misschien logisch vanuit hun optiek, de zaak kon immers nadelig zijn voor de reputatie van het kantoor. Inmiddels staat het hele kantoor achter mij.” Is de zaak-Sanderink werk voor een advocaat, of meer voor een therapeut? “Mijn taak is Brigitte van Egten beschermen. Ik denk dat meneer Sanderink en mevrouw Van Rijbroek erbij gebaat zouden zijn met een coach te praten die hen een spiegel kan voorhouden. Mijn gevoel is dat ze mensen om zich heen verzamelen die hun ideeën echoën.” De les van deze zaak is voor Tjiam dat het toezichtsysteem voor advocaten en notarissen moet veranderen. “Het principe ‘Je dient nu een klacht in en over een jaar horen we wat de uitkomst is’ kan prima werken met een huis-, tuin- en keukenklacht. Maar bij de ernstige verwijten waarmee ik te maken heb gehad, is het een manco dat er geen partij is die direct kan ingrijpen, onderzoek doen en op de stopknop drukken. Ik hoop dat er in het nieuwe toezichtsysteem een mogelijkheid komt om direct in te grijpen. De reden waarom deze zaak zolang duurt is dat advocaten minstens een jaar konden doorgaan met hun wanpraktijken.” “IK VOELDE ME VERSCHRIKKELIJK: NOOIT EEN TUCHTKLACHT GEHAD EN TOEN INEENS DRIE”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=