52 / Mr. 5 2025 AUSTRALIË Even naar Australië om een workshop te geven is wat gortig, daarom knoopte advocaat Jolande ter Avest er een langer verblijf aan vast. Ze maakte nader kennis met de Australische familierechtpraktijk en genoot down under ook van kunst, cultuur en natuur. Het is een eind vliegen, zelfs als je gewend bent aan verre reizen. Naar Australië om een workshop te geven in Sydney op de 5th World conference on Women’s Shelters − het was bijna te mooi om waar te zijn. Ik keek om te beginnen erg uit naar de reis. 24 uur in een vliegtuig zonder mail en zonder telefoon. Onbereikbaar. Voor een familierechtadvocaat in huiselijk- geweldzaken is dat best een luxe. Er gebeurt altijd wel iets in mijn zaken. Geweldsincidenten, angstige cliënten, kinderen die weglopen of zelfs verdwijnen en kortgedingdagvaardingen zijn aan de orde van de dag. Die 24 uur niets doen was heel welkom. Een beetje lezen en slapen en vooral: niks. De voorgaande maanden waren zwaar geweest. Ik stapte doodmoe het vliegtuig in − te veel verhalen van geweld, te veel strijd met systemen die bedoeld zijn om te beschermen maar dat lang niet altijd doen, te veel avonden en weekenden gewerkt. Het afgelopen jaar waren er steeds vaker momenten dat ik dacht: ‘misschien moet ik eens stoppen’. Geen geweldsanalyses, geen femicide, geen kindermishandeling en geen afschuwelijke dossiers meer. En toen kwam Australië. Australië gaf me mijn energie en mijn ‘oempf’ terug. Het bijwonen van zittinreizen door Jolande ter Avest Uluru/Ayers Rock
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=